De laatste loodjes...

Vandaag, de laatste stapdag. Laatste keer wandelschoenen en stapuitrusting aandoen. Beetje dubbelzijdig gevoel. We begonnen al vroeg te stappen, mistig weer, maar ook dat leverde mooie taferelen op. In het begin, leek alles vlot te gaan, al snel telden ik de kilometers af. Na vijftien kilometers, kwam het gevoel van euforie. Jammer genoeg, bleef dit gevoel niet aanhouden. Ik werd moe, het was genoeg, terug bergop, terug afzien, maar ik moest, geen andere keuze. Dan naar het einde toe, twee kilometers verder gestapt, om het monument van de pelgrims te zien. Daar legde ik stenen neer. Stenen die ik voor mezelf, ter nagedachtenis van enkele personen van Sarria meegedragen had tot Compostela. Het neerleggen van die stenen, was aangrijpend. Elke steen heeft zijn verhaal. En dan terug het pad op naar de Kathedraal. Afzien, de laatste momenten, en toen kwamen de torens te voorschijn. De klokken luidden drie uur. We waren er, ik had weinig emoties op dit moment, ik was te moe. Daarna ging ik mijn pelgrimscertificaat halen, mijn credential (stempels die ik onderweg verzameld had) werd nauwkeurig gecontroleerd. Op die weg, ontmoette ik mensen die ik ook tijdens de tocht gezien had, je kent elkaar niet, maar je omhelst elkaar, een heel intens moment. 's Avonds was het een pelgrimsmis in de Kathedraal en konden we genieten van het zwaaien van het wierookvat. Normaal wordt dit maar vijf maal per jaar gedaan of mits betaling (500 euro). In de Kathedraal, groeide het besef, wat ik had gedaan. Allemaal pelgrims samen, overheerlijk gevoel. Het bezoek van het graf van Sint Jacob, had iets mysterieus, evenals de omhelzing, waarbij ik een wens mocht doen. Ja, morgen terug de schoenen aan, om naar huis te gaan, stappen hoeft niet meer. Het was hard, maar er waren zoveel mooie, kleine momenten om te koesteren. Nu, rustig slapen, tot morgen allemaal, jullie zijn super om de blog te volgen. 

Rietje.

Weer een heerlijke Camino gehad. Smaakt telkens naar meer en het gemis begint al voordat je begint. Morgen terug naar het gezinnetje!!!

Jannes.